100% ALL-NATURAL EK-EK

 100% ALL-NATURAL EK-EK

           Ang pagtanda ay bahagi ng kalikasan.  Ang lahat ng nabubuhay sa mundo, at pati na rin ang mga bagay na hindi nabubuhay, ay nagkakaedad.  Ang daigdig mismo ay dahan dahang umiinog kagaya ng kanyang ginagawa sa loob ng bilyon-bilyong taon.  Sa ayaw natin at sa gusto, tatanda tayo lahat.  At mamamatay.

            Pero may mga taong ayaw tumanda.  O magmukhang matanda.  Pinoproblema nila ang pagdami ng puting buhok, ang pagkulubot ng balat, at pagdami ng maliliit na kulugo sa mukha at sa leeg.

Bakit naman, e di ba’t ang pagtanda ay pagsama sa daloy ng kalikasan?  Ano naman ang masama sa pagtanda?  Lahat naman tayo, mag-aamoy lupa.  Yung mga babae, nagagalit pa pag tinatanong ang kanilang edad.  Ang pakiramdam nila , e binabastos sila.   Gurang! Ang arte mo.

To age is to be one with nature.  To want to look young, yan ang hindi natural. 

            Kakaiba, dahil sa lahat ng bagay, ang gusto natin ay ‘yung mukhang matanda.  ‘Yung mga bahay at building na luma, doon tayo nagagandahan at pine-preserve pa nga natin.  Ginagawa pang tourist attractions ang mga pinakalumang building.  Sa halaman, gusto natin ‘yung mukhang matanda, yung sala-salabit ang ugat.  Yon ang hinahanap sa bonsai, yung maliit pero mukhang matandang puno na nasa paso.  Kaya nga mayroong antique store, at doon ibinebenta sa mahal pang presyo ang mga matatandang gamit noong araw, dahil ito raw ang maganda.    Mas matanda, mas mahal.  At walang lokohan, totoong nangyari ito, minsan, meron pa nga akong nakitang tindahan ng furnitures, ang sabi sa pinto, “We make made-to-order antiques”.  Ayos. 

            Pero pagdating sa itsura at katawan natin, ang gusto natin ay lagi tayong mukhang bata.   Sa kadahilanang hindi ko masyado maintindihan, lagi nating ikinakabit ang kabataan sa kagandahan.  Dahil siguro ang kabataan ay simbolo ng buhay, ng kasiglahan, at pangako at pag-asa ng magagandang bagay.  Kaya’t ginagawa natin lahat, magmukha lang tayong bagets.

            E bakit ang turo sa amin ni sister sa retreat noong elementary kami, ang tunay na kagandahan daw ay pang-loob?  Niloloko lang ba kami ni sister?  Kungsabagay, hindi pa uso noon ang liposuction at pagpapabanat ng mga matatanda sa kanilang kutis-ampalaya, at wala pa si Vicky Belo noong panahon na iyon.    

            Isang pang dahilan kung bakit tayo nagbabata-bataan, ay dahil ikinakabit natin ang patse-patse, kulubot at amoy-lupang balat at iba pang senyales ng old age, sa kamatayan.  Pag ganyan ang nakikita natin sa tuwing tayo ay mananalamin, para bang ipinapaalala lang sa atin na ang lahat ng bagay ay nagbabago.  Wala namang bago doon.  Hindi lahat ng maganda ay nananatiling maganda.  Lahat ng pagkain, kahit gaano kasarap, ay napapanis din.  Mabubulok.  Babaho.  Yuck.

Mga babae, exempted ba kayo dyan?

            Hindi.  Sa kabila ng lahat ng pampaganda, pampakinis, pampabata at lahat na ng pampa, babaho din kayo.  Aaangot tayong lahat.  Sa lalaki kasi, pag tumanda, isang pampa lang ang kailangan.  Bastos.   

Pag pumapangit tayo dahil sa edad, pag bumabagsak na ang balat sa mga braso at sa mukha, at naglalakihan na nang gasuntok ang mga eye bags, nag-aalala siguro tayo dahil pakiramdam natin ay malapit na tayong kunin ni Lord.  Ano naman ang masama doon, hindi ba gusto natin lahat mapunta sa langit?  Bakit hindi na mauna iyong iba?  Mahirap yung sabay-sabay tayo.  Magagahol si Lord sa paghahanda sa welcome ceremonies. 

Takot na takot tayong magmukhang matanda.  Umiinom pa tayo ng kung anu-anong all-natural na supplements daw, para lang pigilan ang hindi mapipigilan.  Ang tanong ko lang, e all-natural pala ‘yang pinapaimon sa atin, e bakit wala pa akong nakitang punong namunga ng mga tableta at kapsula?  Hindi ba ang 100% natural, e ‘yung may balat, tangkay at may dahon?   Ang mga lolo at lola ko, ni hindi yata nakahipo ng vitamins sa buong buhay nila, e inabot lahat ng 90s.  Nagtatabako pa yon at pinapapak ang bagoong.  Sa panahon ngayon, ‘yun namang maraming tao na tumitira ng “all-natural supplements”, bakit maagang nagkakamatay.  Nagtatanong lang po.  Hindi ko po gusto mabawasan po ang kita ninyo po sa racket nyo po.  Totoo po.

 Eto pa, nagpapabanat pa tayo ng balat at nagpapahigop ng taba.  Billion-industry na yata ang pagpapabata.  To  be exact, ang pagpapamukhang bata.  Sige nga, mukha bang bata at maganda yung mga sikat na “eksperto” na gumagawa ng pagbabanat ng balat at kung ano-anong procedures sa katawan?  Kung minsan tuloy, parang gusto ko pa matuwa sa mga taong pumangit o nasunog ang balat, dahil nagkamali ng gawa si dok o mga ekspertong beauty consultant kuno, at parang gusto ko sabihin na huwag ninyo na kasi pakialaman iyang katawan ninyo.  It took millions of years for the human body to be designed and developed.  Hindi mababago yan ng dalawang oras na procedure ni dok, at lalong hindi natin maibabalik ang kamay ng orasan.

Sa akin, walang kasing sakit sa mata ang isang tulad ni Madam na banat na banat ang balat sa mukha, mula noo hanggang leeg, na nakapatong sa katawan na ang balat ay kamukha ng gusot gusot na kumot.  Sa sobrang pagkabanat ng balat sa mukha, naging singkit na.  Katawa-tawa lang at nakakaawa ang tingin ko ron.  Umiirap pa yon, ha. Tse, daw.  Tse.

            Kung magkaroon man ako ng pagkakataong tumanda pa, gusto ko tumanda nang nakaayon sa takbo ng panahon.  Ok lang tumanda.  There is supposed to be wisdom in old age, at yon ang dapat habulin natin sa pagtanda, hindi ang makinis na balat.  Huwag natin labanan ang panahon.  Ibang bagay ang pagtuunan natin ng atensyon.  Perpekin natin ang ating pagkatao, huwag ang ating mukha.  Tandaan mo ito, huwag mo masyado bigyan ng panahon yang mukha mo dahil papasakan lang ng sangkatutak na bulak yan ng inyong embalsamador pag dating ng panahon. 

Ang pagtuunan natin ng pansin ay kung paano pagagandahin ang mga tao at kapaligiran na iiwan natin sa mundo.

            Tama pa rin si sister.  Ang maganda ay ang walang panloob.  Nakupo, mali; sorry, sister.  Ang tunay na maganda ay ang gandang pangloob. 

1.28.15