"UBUSIN MO 'YAN. MARAMING TAO ANG NAGUGUTOM."

“UBUSIN MO ‘YAN, MARAMING TAO ANG NAGUGUTOM”

         

            Lagi ko itong naririnig.  Ang pakiramdam yata ng mga nagsasabi ng paalala na ‘yan, mabuting tao sila.  Pero ang tawag ko sa paalala na iyan, pa-cute.  Pag sinabi kasi iyan, maganda lang sa pakiramdam ng nagsasabi.  Pero walang saysay. 

Pag nakita ninyo ang kaharap ninyong nagtitira ng pagkain sa pinggan, huwag ninyo sabihin na, “Ubusin mo ‘yan, dahil maraming tao ang nagugutom”.  Mali iyon, at insulto pa nga sa mga nagugutom.  Dahil kung uubusin ng kaharap ninyo ang pagkain sa plato, mabubusog ba iyong nagugutom?  Hindi.  Paano namang matatanggal ang kagutuman ng iba, kung ang kakain pa rin ay iyong busog na.

            Parang ganito kasi iyon.  Sa loob ng fastfood na kainan.  “Anak, busog ka na ba? Ubusin mo ‘yang nasa plato mo, ha.  Sige anak, konti na lang, tatlong hita na lang ng manok ‘yan.  Hindi baleng busog ka na, basta ubusin mo lahat iyan.  Hindi baleng magkandasuka ka, ok lang ‘yon, anak.  Basta kainin mo lahat iyan, ha.  Kasi, anak, maraming tao ang nagugutom.  Nakikita mo ba ‘yong bata sa labas ng bintana? Kahapon pa hindi kumakain iyon, kaya maswerte ka, dahil may kinakain ka.  Sila, wala.  Kaya ubusin mo lahat ng pagkain mo, ha, dahil masama ang magtapon ng pagkain, magagalit si Lord.  At pag inubos mo lahat iyan, matutuwa si Lord.  Ok, ayan, good boy”. 

           

            O, ano ang nangyari sa mga nagugutom? E di, gutom pa rin.

            Kaya pag nakakita kayo ng mga nagtitira ng pagkain sa plato, kung pwede lang, huwag niyo na sabihin na, “Ubusin mo iyan, maraming tao ang nagugutom”.  Ito na lang ang sabihin ninyo.  “Kung ayaw mo na, ibalot mo iyan at ibibigay natin sa nagugutom”. O kaya, “Sa susunod, gago ka, huwag kang kukuha ng pagkain na hindi mo kayang ubusin”.